Sonifikator zbudowany jest z trzech podstawowych modułów:

• generatora drgań wysokiej częstotliwości (aparat zasadniczy). Jego zadaniem jest zamiana drgań elektrycznych sieci zasilającej (50 Hz) na drgania wysokiej częstotliwości (20 kHz).

• konwertera (na zdjęciach widoczny jako stalowy walec o średnicy kilku centymetrów). Zasadniczym elementem konwertera jest przetwornik piezoelektryczny, w którym energia elektryczna jest zamieniana na mechaniczną.

• końcówki tytanowej przymocowanej do konwertera. Powstające w przetworniku piezoelektrycznym fale mechaniczne kierowane są do końcówki, intensyfikowane i przekazywane do roztworu.

       Zanurzona w roztworze końcówka wywołuje „fale ciśnienia” mechanicznie niszczące cząsteczki zawiesiny. Jednakże zasadnicze znaczenie dla efektywności dezintegracji ultradźwiękowej ma proces nazywany kawitacją, czyli formowania się i implozji mikroskopijnych „baniek próżni”. Powstają one podczas „cofania” się końcówki i są następnie wypychane w głąb roztworu kolejnym „uderzeniem” końcówki. Lokalne „fale ciśnienia” wywołane przez gwałtownie implodujące „bańki próżni” potęgują proces dezintegracji i powodują, że odbywa się on nie tylko przy samej końcówce, ale nawet w znacznej od niej odległości.